کیوتو، شهری که توسط تپههای «هونشو»ی مرکزی احاطه شده، از شهرهای بزرگ و یکی از مراکز مهم علمی در غرب ژاپن، با چندین دانشگاه و مراکز علمی است. از آنجا که کیوتو یکی از مقصدهای مهم گردشگری در ژاپن به حساب میآید، سعی کرده تا عناصری که بیانگر تاریخ گذشته این شهر است را حفظ کند. تنها شهر بزرگ ژاپن که از ضربات سهمگین جنگ جهانی دوم در امان ماند، تاریخ ۱۱۰۰ ساله خود را همچنان حفظ کرده است.
کیوتوی امروز، شمار زیادی از آثار هنری شامل مجسمه، نقاشی و سایر اشکال هنری را در موزهها و گالریهای خود جای داده است. آثار فاخر و کهن معماری در کیوتو از هنر بودائی بسیار الهام گرفته و با دارا بودن ۳۰ مقبره متعلق به فرقههای مختلف دین بودائی و ۲۰۰ معبد شینتو، بر مذهب مردم ژاپن نیز اثرگذار است. در ادامه به مهمترین جاذبههای گردشگری این شهر نگاهی خواهیم انداخت:
موقعیت جغرافیایی:
شهر کیوتو، در مرکز جزیره هانشو قرار گرفته است. جمعیت این شهر ۱٫۵ میلیون نفر گزارش شده و بخش اصلی این شهر حدود ۳۰ کیلومترمربع است. شهر کیوتو در ژاپن، توسط دو رودخانه کامو (Kamo) و کاتسورا (Katsura) از شرق و غرب محدود شده است. این شهر در گذشته پایتخت کشور ژاپن بوده است.
مختصری از تاریخ کیوتو:
از لحاظ تاریخی شهر کیوتو قدمت زیادی دارد و محل استقرار اولین مهاجرین کره ای که در قرن هفتم بوده که صنعت ابریشم بافی را در این شهر رواج دادند. در سال ۷۹۴ پایتخت امپراتوری از نارا به کیوتو منتقل شد. این تغییر پایتخت با آغاز دوره خاصی در ژاپن همراه است که به نام دوره هیان (Heian) شناخته میشود. در سال ۱۱۸۵ شوگونهای میناموتو (Minamoto)، پایتخت سیاسی را از کیوتو به کاماکورا (Kamakura) نزدیک محل فعلی توکیو منتقل کردند. این دوره در ژاپن به دوره کاماکورا معروف است. در دوره اِدو(Edo) بین گروهها تقریباً صلح برقرار بود. در این دوره شوگونهای توکوگاوا (Tokugawa)، گروههای سامورائی را مجدداً سازماندهی کردند و پایتخت را به اِدو که بعداً توکیو نام گرفت منتقل نمودند و همچنان این شهر پایتخت توکیو است.
آب و هوا شهر کیوتو ژاپن:
آب و هوای شهر کیوتو نیمه مرطوب بوده و دارای تغییرات آب و هوایی متعددی است. تابستان های این شهر گرم و مرطوب و زمستان هایی با بارش گاه گاه باران دارد. در ماه ژوئن باران در کیوتو آغاز می گردد و تا پایان ماه جولای ادامه خواهد داشت. درجه حرارت هوا در بین ماه های اوکتبر تا نوامبر ۵۰ تا ۷۰ درجه فارنهایت است. قطعا بهترین ماه برای سفر به کیوتو اکتبر، نوامبر، مارس، آپریل و می زیرا این ماه ها فصل های بهار و پاییز را شامل می شوند.
قلعه نیجو | Nijo Castle
قلعه نیجو، با دارا بودن دیوارها، برجها و یک خندق، در سال ۱۶۰۳ ساخته شد و بعدها به عنوان یک بنای دولتی مورد استفاده قرار گرفت. این مجموعه شامل چندین ساختمان است که جلوههای گوناگون هنری به آن اعتباری دوچندان بخشیده؛ اما ویژگی بارز این مجموعه، دروازه شرقی قلعه است که به عنوان ورودی اصلی مجموعه به کار میرود. دروازه داخلی نیز که به «کارامون» مشهور است، به جهت کنده کاری و فلزکاری هایش شهرت دارد. اصلیترین ساختمان مجموعه «عمارت نینومارو» نام دارد که شامل پنج بنای مجزاست که با راهرو به هم متصل شدهاند. دیوارهای داخلی با نقاشی های «کانو تانیو» و شاگردانش تزئین شده است. اصلی ترین تالار این عمارت نیز، تالار «فرستاده سلطنتی» نام دارد. چهارمین بنای این مجموعه به داشتن نقاشیهای حیوانی بر دیوارها شهرت دارد؛ این در حالی است که آپارتمانهای خصوصی این مجموعه، نقاشیهایی از چشمانداز کوهها و طبیعت را در خود جای داده اند.
معبد فوشیمیایناری | Fushimi-Inari Taisha Shrine
فوشیمیایناری یکی از مشهورترین معابد ژاپن است که در سفر به کیوتو نباید آن را از دست داد. این معبد در سال ۷۱۱ میلادی احداث و به خدای رویش برنج، «اوکانومیتاما نو میکوتو» تعلق گرفت. این معبد امروزه نیز مملو از تاجران و بازرگانانی است که برای رویش برنج دعا میکنند. عمارت اصلی متعلق به سال ۱۴۹۹ میلادی است و مهمترین شاخصه آن، خیابان ۴ کیلومتری است که دارای طاقهایی به رنگ نارنجی روشن است. گذر از تمام ۳۲ هزار طاق این خیابان، حدود دو ساعت زمان میبرد. همچنین مجسمههایی از روباه در امتداد این مسیر قرار دارند که به عنوان پیامرسان خدای معبد استفاده شدهاند. فراموش نکنید که از مغازههایی که در ورودی معبد قرار دارند، شیرینی بخرید.
جاذبه های گردشگری کیوتو ژاپن
کینکاکو جی (عمارت کلاه فرنگی طلایی) | Kinkaku-ji
این عمارت در قرن ۱۴ میلادی به عنوان ویلای «شوگون آشیکاگا یوشیمیتسو» ساخته شد و امروزه به عنوان یک معبد بودائی شناخته میشود. عمارت کلاه فرنگی این ساختمان یکی از جاذبههای منحصربه فرد کیوتو به حساب میآید. نام این عمارت از یک برگ طلایی که در دو طبقه بالایی این عمارت سه طبقه واقع شده، گرفته شده است؛ نشانهای که به باور مردم، تمام نیروهای منفی مرتبط با مرگ را دفع میکند. این سازه سه طبقه بارها مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت که آخرین بار آن مربوط به دهه ۱۹۵۰ میلادی است. ساختمان بر روی یک برکه ساخته شده و دارای یک بت خانه و همچنین اتاق مخصوص نوشیدن چای است که به شکل سنتی، نوشیدنیهایی را به مشتریان ارائه میدهد.
کیومیزو درا | Kiyomizu-dera
در بخش شرقی کیوتو، مقبره «کیومیزو» قرار دارد که به عنوان یکی از بناهای مهم ثبت شده در یونسکو به حساب میآید. این مقبره با چشم اندازی از شهر کیوتو، در میان کوهستان «اوتوا» قرار گرفته است. این مقبره در سال ۷۹۰ میلادی ساخته و به نام «کانن ۱۱ سر»، خدای رحمت که مجسمهاش بر سردر مقبره قرار داده شده، شناخته میشود. بنای امروزی بعد از سال ۱۶۳۳ در دوره «توکوگاوا شگون» سوم، بر فراز آبشار اتووا قرار دارد. ایوان بزرگ مقابل تالار اصلی از مهم ترین ویژگیهای این مقبره به حساب میآید که دارای ستون هایی به ارتفاع ۳۰ متر است. این ایوان در گذشته به منظور اجرای رقص و سایر مراسمهای مذهبی مورد استفاده قرار میگرفت.
معبد سانجوسانگن دو | Sanjūsangen-dō Temple
دلیل نامگذاری معبد سانجوسانگن یا «رنگیون» به غیر معمول بودن سازه آن مربوط است. نمای این معبد به ۳۳ بخش تقسیم میشودو فلسفهی آن این است که خداوندگار رحمت (کانن) در ۳۳ شخصیت گوناگون ظاهر میشود. تاریخ ساخت این بنا به سال ۱۱۶۴ میلادی باز میگردد؛ اما چیزی که امروزه از این بنا به جای مانده، ساختمان بازسازی شدهای است که در سال ۱۲۶۶ میلادی پس از یک آتش سوزی مهیب بنا شد. از آنجایی که این بنا به عنوان محلی برای آموزش نظامیان مورد استفاده بوده، میتوان آثاری که نیزهها و کمانها بر دیوارها باقی گذاشتند را دید. از مشهورترین دیدنیهای این معبد، مجسمه «کانن» با صد دست مشهورش است که نزدیک به سه و نیم متر ارتفاع دارد و تاریخ ساخت آن به قرن سیزدهم میلادی باز میگردد. همچنین در اطراف آن ۵۰۰ پیکره کوچکتر از کانن قرار دارد.
قصر سلطنتی کیوتو | Kyoto Imperial Palace
قصر اولیه سلطنتی کیوتو، در سال ۷۹۴ میلادی ساخته شد؛ اما چندین بار پس از آتشسوزیهای گوناگون مورد بازسازی و مرمت قرار گرفت. بنای امروزی قصر، در سال ۱۸۵۵ میلادی ساخته شد که به عنوان یکی از پر بازدیدترین جاذبههای گردشگری کیوتو شناخته میشود و فضای وسیعی در نزدیکی مرکز شهر را به خود اختصاص داده است. قصر سلطنتی کیوتو دارای ویژگیهای منحصربه فردی است که از آن جمله میتوان به دروازههای باشکوه و دارای تزئینات، همچنین تالار مخصوص برگزاری مراسم رسمی آن نام برد. محل اقامت امپراتور، دادگاه و همچنین کتابخانه سلطنتی نیز از جمله بخشهای این قصر هستند. ورود تنها همراه با گروههای دارای راهنما امکانپذیر است؛ بنابراین بهتر است پیش از مراجعه به قصر، برنامهی حرکت تورها را بررسی کنید.
معبد نیشی هونگاجی | Nishi Honganji Temple
این جا، معبد اصلی «جودو شینشو» است که یک مثال عالی برای توصیف معماری سبک بودائی به شمار میرود. ویژگیهای منحصر به فرد این معبد در تالار اصلی یا «هوندو» قرار دارد؛ همچنین تالار «دایشی-دو» (سازنده بنا) با مجسمههایی از «شینران» که در سال ۱۲۴۴ میلادی ساخته شده بسیار دیدنی خواهد بود. دیگر بخش شاخص این معبد، «دایشوین» یا خزانه است؛ با اتاقهایی که با نام نقاشیهای دیواری خود شناخته میشوند مثل اتاق گنجشک ها (سوزومه-نوما)، اتاق قوچ وحشی (گان-نوما)، اتاق گل داوودی (کیکو-ناما) و … . همچنین معبد «هیگاشی-هونگانجی» نیز نباید از نظر دور بماند؛ بنای این معبد متعلق به سال ۱۶۰۲ میلادی و محلی برای نمایش آثار هنری بسیاری است. به یاد داشته باشید که تنها بخش هایی از این مجموعه برای بازدید عموم گشوده است!
موزه ملی کیوتو | The Kyoto National Museum
جدای از شمار بسیار معابد قدیمی کیوتو، این شهر از جنبشهای هنری معاصر دنیا نیز عقب نمانده و آثاری در سطح موزههای هنر مدرن در سراسر جهان را در موزهها و گالریهای خود جای داده است. شاید یکی از مشهورترین مجموعههای هنری ژاپن، موزه ملی باشد؛ یک گالری هنری که در سال ۱۸۹۷ تأسیس و به برترین موزه ژاپن بدل شد. تمرکز این مجموعه بیشتر بر روی هنر پیش از دوران مدرن در آسیاست. موزه در سال ۲۰۱۴ به طور کامل بازسازی شد و مجموعههایی شامل هنرهای کهن و همچنین هنرهای کاربردی در چند ساختمان، به آن افزوده شد؛ بنابراین باید آماده پیاده روی طولانی در این مجموعه باشید.
ویلای سلطنتی کاتسورا | Katsura Imperial Villa
این عمارت سلطنتی در سال ۱۶۲۴ میلادی برای اقامت شاهزاده «هاچیجو توشیهیتو» برادر امپراتور «گویوزی» ساخته شد. ویلای کاتسورا، باغهای مشهور سبک ژاپنی را در خود جای داده که اثر طراح ژاپنی، «کوبوری انشو» با همکاری خود شاهزاده است. شیوه طراحی این باغ به گونهای است که بازدیدکنندگان همواره اشیاء را از پهلو میبینند. باغهای کوچکتر، دور تا دور یک استخر بزرگ قرار گرفتهاند. از ویژگی های منحصربه فرد این مجموعه میتوان به دروازه «میوکی-مون» و گذرگاههای عبور در باغ اشاره کرد. برخی از راهها از داخل جویهای آب میگذرد و برخی سنگ فرش شدهاند که سبزه از میان آنها روییده است. این گذرگاه ها، بازدیدکنندگان را از درون دروازهای، به داخل مجموعهای از ساختمانها هدایت میکند که به «گوتن» معروف است. یکی از بخشهای جالب توجه این مجموعه، «فرو-شیون» است که به طور اختصاصی برای مشاهده و رصد ماه ساخته شده است. همچنین سه اتاق از «ناکا-شیون» با شماری از نقاشیهای بدیع توسط پیشگامان هنر سبک ژاپنی، پذیرای گردشگران است.
معبد بیودو-این | The Byōdō-in Temple
معبد بیودو-این، مجموعهای شامل ساختمانهای بیهمتا، مقبرهها و آثار هنری است که در سال ۹۸۸ میلادی ساخته شد. تزئینات بخش ورودی آن، با نقاشیهای دیواری قرن یازدهم میلادی که پیکر «آمیدا» را نمایش میدهد پوشیده شده است. تالاری نیز دقیقاً روبهروی رودخانه قرار گرفته که به اتاق ماهیگیری (سوریدونو) مشهور است. در بازدیدتان فراموش نکنید که سری هم به موزه «بیودو-این» و گنجینههای منحصربه فرد آن بزنید؛ این گنجینه شامل ۵۲ مجسمه چوبی از بودا، ققنوسهای تراشیده و زنگ مخصوص معبد است. مطمئن شوید که وقت کافی برای گشتن تمام باغ و دیدار از برکههای آن خواهید داشت.