حمام قجر یکی از کهنترین و بزرگترین گرمابههای قزوین است که در سال ۱۰۵۷ هجری قمری به وسیله امیر گونه خان قاجار قزوینی از سرداران شاه عباس صفوی به دستورشاه ساخته شده و نخست «حمام شاهی» نام داشتهاست.
مساحت آن حدود ۱۰۴۵ متر مربع است. حمام از سه بخش اصلی سربینه، میاندر و گرمخانه و همچنین از دو قسمت مجزا جداگانه زنانه و مردانه تشکیل شدهاست، در اصلی آن رو به جنوب باز میشود و با راه پلههای مارپیچ به سربینه منتهی میگردد. سربینه بزرگ گرمابه که حوض زیبایی در وسط آن قرار دارد شش شاهنشین و طاق نما را در پلانی هشت ضلعی با راهرویی به گرمخانه پیوند میدهد.
این حمام از سه بخش اصلی سربینه، میاندر و گرمخانه تشکیل شده است:
سربینه حمام که رختکن حمام است حوضی زیبا و بزرگ درقسمت مرکز خود دارد که به پاشویه معروف است. سربینه که طرحی مستطیل شکل دارد و از دو طاق جناغی در شرق و غرب آن تشکیل شده، توسط راهرویی که دارای طاق جناغی بسیار باریک است به گرمخانه راه می یابد.
میادر فضایی است که سربینه را به گرم خانه متصل می کند.
گرمخانه فضای اصلی استحمام در حمام ها بوده که خود شامل قسمت های گوناگونی مانند:
خزینه آب گرم، چال حوض «منبع آب سرد»، اعیان نشین، آب انبار و همین طور تونل های گربه رو میباشد که هر کدام کاربری متفاوت و خاص خود را دارد. گرمخانه زنانه و مردانه به شکل چلیپاست و اتاقک هایی برای شستشو در شرق و غرب آن تعبیه شده است.
انتقال آب در این حمام با لوله های سفالی «تنپوشه های سفالی» انجام می گرفته است. پوشش کل بخش ها طاق و گنبد است که به وسیله رسمی بندی و یزدی بندی تزئین شده اند و هر گنبد دارای جام خانه ایست که نور حمام را تامین می کرده است. پشت بام این حمام نیز هم سطح خیابان است.
ازاره گرمخانه ها تا ارتفاع ۱٫۵ متر کاشیکاری شده است. سنگ های بزرگ و یک تکه که سکوها را فرش کرده، از ویژگی های این بنا محسوب می شود. کف آن با سنگ مرمر مفروش گردیده است.
موزه مردمشناسی:
این اثر تاریخی در سال ۱۳۷۹ توسط میراث فرهنگی و گردشگری استان قزوین خریداری و با سرمایهگذاری شهرداری قزوین و مدیریت سازمان نوسازی و بهسازی مرمت شد و هماکنون به عنوان موزه مردمشناسی در ۳ بخش اقوام، آداب و رسوم و مشاغل مورد بازدبد علاقهمندان قرار میگیرد.
ثبت ملی:
این اثر در تاریخ ۱۱ مرداد ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۲۶۰۱ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.