موزه ملی تاریخ علوم پزشکی ایران در سال ۱۳۸۰ به پیشنهاد آقای دکتر مازیار اشرفیان بناب و با پشتیبانی سازمان میراث فرهنگی کشور، در بنایی قدیمی که متعلق به دوره قاجار است، در امیرآباد تهران بنا شد.
آثار به نمایش درآمده در این موزه، یافتههای دورههای پیش از تاریخ و ابزار و ادوات پزشکی در دوره معاصر را در برمیگیرد.
طرح اولیه تأسیس این موزه در سال ۱۳۷۶ در جلسهای مشترک و با حضور بزرگان علوم پزشکی کشور به تأیید نهائی رسیده و عملیات تأسیس اولین موزهٔ علوم پزشکی کشور به ریاست دکتر مازیار اشرفیان بناب آغاز شد.
در احداث و تأسیس این موزه افراد زیادی چون دکتر ایرج فاضل (ریاست وقت فرهنگستان علوم پزشکی ایران)، دکتر محمد فرهادی (وزیر وقت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی)، دکتر محمدرضا ظفرقندی (ریاست وقت دانشگاه علوم پزشکی تهران و ریاست وقت سازمان نظام پزشکی ایران)، مهندس سید محمد بهشتی (ریاست وقت سازمان میراث فرهنگی کشور)، دکتر سید محمد قدسی (معاونت وقت پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی تهران) و جلیل گلشن (معاونت وقت پژوهشی سازمان میراث فرهنگی کشور) نقش مؤثر و تعیینکننده داشتند.
همزمان با مساعدت و همکاری سازمان میراث فرهنگی و دانشگاه علوم پزشکی تهران چندین طرح پژوهشی تحت نظر ریاست وقت موزه (آقای دکتر مازیار اشرفیان بناب) جهت شناسائی و جمعآوری کلیهٔ اطلاعات، ادوات و ابزار، اسناد و مدارک تاریخی و همچنین آثار هنری مرتبط با تاریخ علوم پزشکی ایران انجام و با موفقیت به اتمام رسید.
پس از چهار سال کار سخت و طاقت فرسا و با مشارکت بسیاری از علاقهمندان به تاریخ پزشکی بیش از از سه هزار اشیاء، ابزار و ادوات پزشکی، کتب خطی، اسناد و مدارک مرتبط با تاریخ پزشکی کشور و همچنین آثار هنری مرتبط جمعآوری و در مجموعهای بسیار زیبا و پربار مورد بهرهبرداری قرار گرفت.
موزه علوم پزشکی دارای بخشهای متنوعی است:
ابزار و ادوات مرتبط با پزشکی
بخش دیرین انسانشناسی
بخش تاریخ دندانپزشکی
بخش داروسازی
بخش تاریخ دامپزشکی
بخش تاریخ پرستاری و مامایی
بخش تاریخ پزشکی در دوران دفاع مقدس
بخش اسناد و کتب خطی پزشکی
آدرس موزه ملی تاریخ علوم پزشکی:
خیابان کارگر شمالی- خیابان شانزدهم (فرشی مقدم) ورودی درب شماره (۲) پردیس شمالی دانشگاه تهران- موزه ملی تاریخ علوم پزشکی ایران
