علی اکبر صنعتی، متولد سال ۱۲۹۵، در کرمان یکی از کودکان پرورش یافته پرورشگاه صنعتی کرمان است. ایشان از کودکی به نقاشی علاقه‌مند بود و به همین دلیل به مدرسه کمال الملک وارد گردید و پس از ۱۲ سال موفق به اخذ دانش‌نامه لیسانس شد. علی اکبر صنعتی در طی ۶۲ سال کار خود، نزدیک به ۱۰۰۰ نگاره و ۴۰۰ پیکره (مجسمه) ساخت. ایشان از نخستین پیکره‌تراشان و نگارگران سبک رئالیسم معاصر در ایران می‌باشد.

موزه صنعتی به صورت رسمی در سال ۱۳۲۵ آغاز به کار کرد، پس از آن در سال ۱۳۳۰ استاد صنعتی نمایشگاه و کارگاهش را به میدان راه‌آهن منتقل کرد که متاسفانه در رخدادهای سال ۱۳۵۷ بسیاری از آثارش از میان می‌روند. در جریان انقلاب جمعیت شیر و خورشید سرخ هم تغییر نام می‌دهد و با عنوان جمعیت هلال احمر، موزه را اداره می‌کند. در همین سالها برخی از هنرمندان دیگر هم آثار خود را به استاد صنعتی پیشکش می‌کنند و این آثار هم در موزه صنعتی به نمایش گذاشته می‌شود.

جالب‌ترین بخش این موزه، پیکرهٔ گروهی از زندانیان سیاسی دوره قاجار است که به‌دست استاد علی اکبر صنعتی به تصویر کشیده شده‌است. این پیکرهٔ بزرگ درست در مرکز موزه قرار گرفته است. پیکرهٔ فردوسی، سعدی، مسیح مصلوب، دهخدا، کمال الملک، کریم‌خان‌زند، جواهر لعل نهرو، مهاتما گاندی، لوئی پاستور، ملک الشعرای بهار، شاه عباس و پیکرهٔ بزرگ نادرشاه افشار از دیگر تندیس‌هایی هستند که در این موزه وجود دارند.

سرنوشت آثار صنعتی با دگرگونی‌های تاریخی و اجتماعی گره خورده است. پیکره‌ها و تندیس‌هایی که او آفریده است به نوعی چهره‌نگاری و مردم‌شناسی دورانی را در درون خود دارد که نشان می‌دهد چگونه چهره جامعه سنتی به آرامی در حال رنگ باختن است و چهره‌های معاصر جایگزین می‌شوند. در روند ساخت این مجسمه‌ها دگردیسی و دگرگونی در این چهره‌ها را می‌توانید بنگرید. این موزه دارای سالن تئاتر، شهر فرنگ، نمایشگاه تک چهرها و موزه مردم‌شناسی است.

آدرس:

تهران-ضلع شمال غربی میدان امام‌خمینی-ابتدای خیابان فردوسی-شماره ۵۶