در سال ۱۳۵۵ دفتر فرح پهلوی این عمارت را خریداری کرده و جهت راه‌اندازی موزه اقدام به نوسازی کردند، طراحی دکوراسیون داخلی به هانس هولاین، معمار برجسته اتریشی سپرده شد، ساختمان موزه آبگینه و سفالینه در دو طبقه و پنج تالار ساخته شده است، تزئینات بنا شامل منبت‌کاری چهارچوب درها، آجرکاری نما در ۵۰ نوع متفاوت، گچبری‌های سقف و ستون و آینه‌کاری می‌شود.

هولاین در طراحی موزه آبگینه از آثار برجسته تاریخی ایران مانند کاخ تچر، ستونهای تخت جمشید، قوس‌های صفوی و کعبه زرتشت الهام گرفته و با اینکه ویترینها و فضای کلی موزه به شیوه مدرن طراحی شده‌اند، اما این طراحی مدرن به فضای کلی ساختمان آسیبی وارد نکرده و در هماهنگی کامل با آن است.
گچ‌بری موزه شامل دو دوره است: دوران قوام، و سبک غربی در زمان سفارت مصر و آینه‌کاری‌های طبقه دوم، که مربوط به دوره قاجار است، همچنین پس از انقلاب به آینه‌کاری طبقه دوم افزوده شد که یادآور مضامین مذهبی و انقلابی می‌باشد.

ساختمان موزه هشت ضلعی است و در باغی به مساحت ۷۰۰۰ مترمربع قرار دارد و طرح‌های در و پنجره‌های نفیس که بسیار خوب نگه‌داری شده‌اند، یادآور معماری عصر سلجوقی است.
آثار ارزشمند و کهن بسیاری در این موزه به چشم می‌خورد که لوله‌های شیشه‌ای که از معبد چغازنبیل کشف شده‌اند و مربوط به هزاره دوم قبل از میلاد است، نمونه‌ای از این آثار است.
تالار صدف به علت شباهت آن به صدف نیمه باز به این نام خوانده می‌شود که شامل انواع سفال‌های قرن سوم و چهارم شهر نیشابور است.

تالار زرین که به خاطر ظروف زرین‌فام که از دوره سلجوقی به جا مانده چنین نامیده می‌شود، شامل ظروفی است که دور تا دور با خط نسخ و نستعلیق تزیین شده‌است. هم‌چنین چهره‌های مغولی روی این ظروف خود نمایی می‌کنند که با توجه به شهر محل پیدایش، نقوش آن‌ها فرق می‌کند.
تالار لاجورد به خاطر لعاب‌های یک رنگ فیروزه به این نام خوانده می‌شود، و از قرن هفتم و هشتم (دوره ایلخانی) به جا مانده است.

دیگر اشیا مربوط به ادوار گذشته ایران که با نزدیک شدن به دوران صفویه، مصرفی‌تر می‌شوند مانند گلاب‌پاش، صراحی و… از دیگر آثار این موزه هستند، هم‌چنین میزی که از دوران قاجار به جا مانده با لعاب هفت رنگ و مزین به نقش چهره‌های شخصیت‌های شاهنامه است که نام هر شخص بالای چهره نوشته شده است.

آدرس:

تهران، خیابان جمهوری ـ خیابان سی‌تیر ـ پلاک ۷۵

{tortags,820,3}