باغ گلشن طبس در شهر کویری شمال شرقی استان یزد و در بستر شهری و در انتهای شرقی خیابان گلشن طبس واقع شده است. این باغ توسط میرحسن خان، سومین حاکم طبس، از سلسله خوانینی که به وسیله نادرشاه به حکومت طبس منصوب شدند، ساخته شده است.
باغ گلشن طبس نمونه کامل باغ ایرانی در حاشیه کویر ایران است. سردر ورودی باغ با نمایی از اندود گچ سفید، رو به میدان و سوی دیگر رو به باغ، با ایوانی دو ستونه و تزیینات آجری نقشدار ساخته شده است. این باغ با عمارتی در دو طبقه و زیرزمین کوچک، در یک نخلستان با ابعادی در حدود ۲۶۶ متر در ۲۶۰ متر بنا شده و به شماره ۱۳۱۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. طراحی این باغ بر اساس نمونه چهار باغ ایرانی است که برگرفته از آیات قرآن در مورد بهشت، دو نهر در آن همدیگر را قطع میکنند.
باغ گلشن دارای دو خیابان اصلی متقاطع بوده و در مرکز آن حوضی است با ابعاد ۸۵/۲۵*۵/۷ متر و سه فواره، که محوطه باغ را به چهار مربع بزرگ تقسیم میکند.این باغ روی امتداد جریان آب چشمههای سرد و گرم که به جانب طبس میآید شکل گرفته، آب از انتهای مجموعه وارد باغ شده و پس از آبیاری کرتها و حرکت در جویها و فوارهها از زیر هشتی ساختمان سردر میگذرد و به شهر میرود. درختانی که گفته میشود ۴۰۰ سال عمر دارند سایه دلانگیزی را در کنار دیوارهای کهن این باغ میگسترانند. این باغ در منطقهای واقع شده است که در میان دو کویر نمکزار ایران قرار دارد؛ اما کیفیت معجزهآسای آب این منطقه آبشارها و استخرهای طبیعی زیبایی را تشکیل دادهاند که مادر طبیعت آنها را با چمنزارهای زیبا تزیین کرده است.
جهانگردانی که از طبس دیدن کردهاند، از جمله سون هدین سوئدی در سال ۱۹۰۶ میلادی و معمار و باستانشناس فرانسوی، آندره گدار، باغ گلشن را توصیف و از «درختان خرما و مرکبات»، «سایهی خنک نخلها»، «نغمهی زیبای آب روان جویها»، «چمنهای میان دو جوی»، «زمزمهی باد در میان درختان» و «فوارههای متعدد که آب را مانند تحفهای به آسمان میفرستند» در باغ سخن راندهاند. احساس شگفتانگیز این منطقه با وجود درختان قدیمی نخل، انار، مرکبات به همراه رایحه گلهای سرخس، رز و ختمی تکمیل میشود.
برداشت توصیفی و تاریخی باغ گلشن، تاحدودی انسان امروز را قادر میسازد تا گذشته را درک کند. باغ گلشن یکی از دو عنصر اصلی شهر طبس است و متاسفانه ساختمان، سردر و دیوارهای زیبا و تاریخی آن که بازگوکنندهی سلیقههای گذشتگان بوده، بر اثر زلزلهی سال ۱۳۵۷ از بین رفتهاند و تنها طبیعت سبز باغ از ایام گذشته سخن میگوید؛ طبیعتی شامل دوهزار نفر خرما، دوهزار و ۵۰۰ اصله مرکبات، ۵۰۰ اصله انار و دیگر گیاهان از جملهی طبیعتهای موجود در باغ گلشن هستند.
