30 دی 775

روستای بوژان نیشابور

4249 دفعه

روستای بوژان یکی از روستاهای پلکانی ایران است که در دامنه کوه ایجاد شده است.این روستا به عنوان یک تفرجگاه مهم نزد ساکنان نیشابور شناخته می شود.آنچه که به محض ورود به بوژان به چشم می آید، ساختار خانه های روستا می باشد که بر روی شیبی ملایم، به صورت متمرکز و  پلکانی شکل گرفته و زیبایی خاصی را به آن بخشیده است. خانه های روستا بر روی یکدیگر قرار دارند و  اگر از داخل معابر روستا به خانه ها نگاه کنید، آنها را به شکل آپارتمان هایی می بینید که بدون پیروی از نظم خاصی در کنار یکدیگر چیده شده اند. اولین خانه در پای کوه شکل گرفته و آخرین خانه بر بلندترین نقطه ساخته شده است.

بوژان در میان ساکنان شهر نیشابور و به گویش اهالی نیشابور، بُژ یا بِجُو نامیده می شود و بوژان در این گویش به معنای رشد کرده به کار می رود.
برخی دیگر می گویند به دلیل وجود گیاه بوژانه در این منطقه نام بوژان را بر این روستا گذاشته اند. این گیاه برگ های ریز و کوچک، ساقه ی بلند و بوی تندی دارد و برای جلوگیری از پوسیده شدن لباس ها توسط موریانه، این گیاه را داخل آنها می گذارند. از سوی دیگر می توان ریشه ی بوژان را در لغت بوران جستجو کرد. بوران به معنی باد شدیدی است که زمان بارش برف دانه های برف را جابه جا می کند و احتمالا این اسم را به خاطر هوای کوهستانی و سرد روستای بوژان به آن داده اند.
 
در فرهنگ دهخدا و معین، بوژ به معنی گرداب، سیلاب سهمگین یا تب سنگین بدن آمده است. در برخی منابع کلمه ی بوژنه به معنای غنچه و شکوفه ی درخت به کار می رود و اهالی بوژان نیز به غنچه بوژ می گویند. در این صورت از ترکیب پسوند “ان ” با بوژ می تواند به مکان سیلاب های سهمگین یا  محل پر از شکوفه و غنچه اشاره داشته باشد.
از  پسوند بوژان برای نامگذاری چشمه ساران یا مرغزاران نیز استفاده می کنند و احتمال می رود که به دلیل سرسبزی منطقه و وجود چشمه های فراوان، نام بوژان را بر آن گذاشته باشند.
در نزدیکی روستا، رودخانه ای جریان دارد که بر طراوت طبیعت می افزاید و یکی از جوان ترین رودخانه های جنوبی رشته کوه بینالود است. این رودخانه با عنوان رودخانه بوژان شناخته می شود و از کوه هایی نظیر گودزرد، بوژان و سیاه خانی سرچشمه می گیرد. طول رودخانه بوژان حدود ده کیلومتر است و در مسیر آن آبشارهای کوچک و بزرگی نیز قرار دارند.یکی از این آبشارها، آبشار بوژان است که در ۶ کیلومتری روستا و در انتهای دره ای بزرگ موسوم به دره بوژان قرار دارد و برای رسیدن به آن حدود ۲ ساعت پیاده روی در حاشیه رودخانه لازم است.
در بوژان و پیرامون آن دو آرامگاه وجود دارد که نزد مردم از قداست خاصی برخوردار هستند:
* آرامگاه مطهر امام زاده سلیم در شرق روستا، محل زیارت ساکنان روستای بوژان و روستای بوژآباد می باشد و  نسب ایشان به امام زین العابدین ( ع ) باز می گردد.
* امام زاده خواجه گل علی که در قسمت جنوب روستا با کمی فاصله از روستا واقع شده و فاقد مقبره می باشد. مردم روستا اعتقاد بسیاری به این امامزاده دارند.

چشمه های زیادی در روستای بوژان جاری هستند که از میان آنها می توان به چشمه اولنگ، چشمه آسیاب، چشمه لوش آب، چشمه کلاغ چینگ، چشمه شکر آب، چشمه بی در، چشمه آب محمود، چشمه گوری دره، چشمه باغ ملا، چشمه ار مرز، چشمه دراز آب، چشمه اویشک، چشمه مرغزاردره،سفید رود و … اشاره نمود.

در قسمت شمال شرقی روستای بوژان و در میان رشته کوه های بینالود، کوه هایی وجود دارند که بر زیبایی منطقه می افزایند. این کوه ها عبارتند از: قله شیرباد با ارتفاع حدود ۳۳۰۰ متر، گود زرد با ارتفاع حدود ۳۳۰۰ متر، کان مس با ارتفاع ۳۰۰۰ متر وقله ی سرچشمه ی مرغزار دره با ارتفاع بیش از ۳۱۰۰ متر که از میان آنها شیرباد به عنوان دومین قله ی بلند این رشته کوه به شمار می رود و به دلیل وزش بادهای سمگین در این منطقه نام شیرباد را بر آن گذاشته اند.

دره بوژان، دره شکراب و مرغزار دره که با کوه ها احاطه شده اند و رقص جویبارها و درختان بهشت را در خاطر رهگذران زنده می کند. در گوشه ای دیگر جاذبه ی طبیعی دیگری به نام تخت هلاکو خودنمایی می کند.

بسیاری برای جمع آوری گیاهان دارویی راهی بوژان و روستاهای اطراف می شوند و درمان بیماریها را در طبیعت جستجو می کنند. ریواس، سماق، زیره کوهی، آویشن، خارمشک و بسیاری گیاهان دارویی دیگر در کوهستان شمالی بوژان یافت می شود.

بافت مسکونی بوژان، در حاشیه رودخانه به صورت دو قسمت جدا از هم گسترش یافته است. در شرق رودخانه معبر اصلی روستا قرار دارد و در پیرامون آن کوچه ها بدون هیچ نظمی شکل گرفته اند. خانه های قدیمی هنوز هم در گوشه و کنار روستا وجود دارند اما خانه های جدید بیشتر به چشم می خورند. بعضی از خانه ها در داخل مزرعه یا باغ هستند و همین امر موجب تقویت گردشگری در بوژان شده است. چندین محله در این روستا وجود دارد که از میان آنها می توان به محله ی بالاده، بازنشان، کال عرب، کال وازه، باغ کهنه، کوچه حاجی شاه و محله میان اشاره نمود.

صنایع دستی تولید شده توسط زنان روستا نیز طرفداران خاص خود را دارد. زنان در این روستا به قالی بافی و فرت بافی مشغول هستند و محصولات خود را به گردشگران ارائه می کنند.فرت بافی یا تن بافی به هنر بافت و تهیه ی چیزهایی از قبیل حوله، چادر شب، سفره، بقچه و… گفته می شود که نخ مورد نیاز آن در نتیجه تابیدن پشم با دستگاه نخ ریسی تولید می گردد.

از غذاهای محلی بوژان میتوان به  بلغور شیر، کشک، کوکو قارچ، کله جوش، حلوای محلی، فطیر مسکه، نان تفدون، انواع آش، کباب، خورشت و آبگوش اشاره کرد.

خاک بوژان سیاه و سرخ، دارای سنگ ریزه و بسیار حاصلخیز است به گونه ای که هر نوع گیاهی در آن فرصت رشد می یابد. وجود آب و هوای معتدل کوهستانی نیز به رشد این گیاهان کمک می کند و سرسبزی و خرمی را برای بوژان به ارمغان می آورد.

در روستا حیوانات بسیاری وجود دارند اما در اطراف آن و به طور کلی در رشته کوه های بینالود حیواناتی از قبیل  قوچ، میش، عقاب، پلنگ، گرگ، شغال و روباه نیز یافت می شود.
برای اقامت در این روستا می توانید با همراه داشتن کارت شناسایی معتبر از خانه معلم و یا سوییت های محلی استفاده کنید. همچنین می توانید در نیشابور و در هتل ها و مهمانسراهای این شهر اقامت داشته باشید. اگر دوست دارید کمپینگ در طبیعت را تجربه کنید می توانید در طبیعت بی نظیر بوژان چادر خود  را برپا سازی.

آدرس : استان خراسان رضوی، ۱۳ کیلومتری شمال شرقی نیشابور
راه دسترسی
برای رسیدن به این روستا به نیشابور بروید و پس از گذر از این شهر وارد راه آسفالته ای شوید که به بوژان منتهی می شود و در مسیر از کنار روستاهای حمیدآباد و فوشنجان و حصار بوژان، نیز می گذرد.

 

 

آخرین ویرایش در دوشنبه, 19 اسفند 1398 14:17